Micronutriënten en ooggezondheid

Gepatenteerd voordeel van micronutriënten combinaties.

Meer informatie
Producten

“’s Werelds Eerste Gepatenteerde Technologie ter Ondersteuning van de Oogfunctie – Op Natuurlijke Wijze”

Oogproblemen kunnen zich in alle levensfasen voordoen, maar tre­den vooral op bij kinderen en ou­deren. Wereldwijd hebben meer dan twee miljard mensen oogpro­blemen, waarvan meer dan de helft voorkomen kan worden. Oog­ziekten zoals cataract, glaucoom, diabetische retinopathie (netvlies­vaatschade), leeftijdsgebonden maculadegeneratie (verslechtering van een bepaald deel van het net­vlies) en andere worden in ver­band gebracht met het uiteinde­lijke risico op blindheid.

De conventionele geneeskunde beperkt zich tot behandeling van de symptomen van een oogziekte met farmaceutische middelen, waarvan vele bijwerkingen veroor­zaken. Bètablokkers voor de be­handeling van glaucoom kunnen de hartslag vertragen, astma­aan­vallen en desoriëntatie veroor­zaken. Bijwerkingen van andere farmaceutische oogmedicijnen zijn onder meer allergische reacties en ontstekingen.

Ons moderne begrip van de cel­lulaire oorsprong van oogziekten erkent de primaire oorzaak van zichtproblemen als een langdurig tekort aan essentiële micronu­triënten in miljoenen oogcellen. Vergeleken met andere organen is het oog bijzonder gevoelig voor oxidatieve schade door blootstel­ling aan licht en door hoog actief metabolisme. Daarom zijn antioxi­danten in de voeding en natuur­lijke stoffen die oxidatieve schade en ontstekingen helpen voor­komen, belangrijk bij het bescher­men van de biologische structuur en functie van onze ogen. Bijzon­der belangrijk zijn vitamine C, A, E, luteïne, zeaxanthine en β­caro­teen, het spoorelement zink en ook polyfenolen.

Gepatenteerde combinatie van micronutriënten om oogschade door oxidatie te helpen voor­komen

Ons instituut beoordeelde de doel­treffendheid van vitamine C alleen, en in combinatie met bepaalde an­dere micronutriënten, in hoeverre zij oogcellen kunnen beschermen tegen oxidatieve schade.
De uitgebreide onderzoeksresulta­ten vormen de basis van dit patent. Zij laten zien:

Vitamine C
Vitamine A
Vitamine E
Zink
Druivenpittenextract
L-arginine
Bosbessen-extract
L-cysteïne
Alfa-liponzuur
Lycopeen
Luteïne
Pijnboomschors extract
Safraan-extract
Zeaxanthine
Gemengde carotenoïden

Afb 1 (uit het patent): De eerste kolom, “negatieve controle”, toont de overlevingskans van cellen die niet aan oxidatieve stress worden blootgesteld. De tweede kolom (“positieve controle”) toont de aanzienlijk verminderde overleving van oogcellen wanneer zij worden blootgesteld aan de schadelijke oxidator waterstofperoxide (H2O2). Blootstelling van hoorn­vlies­ en netvlies­epitheelcellen aan oxidatieve stress verminderde de levensvatbaarheid van deze cel­len met meer dan 60% (“positieve controle”). Dit betekent dat bij blootstelling aan dergelijke oxida­tieve stress minder dan 40% van de oogcellen kon overleven. De overleving van zowel hoornvlies­ als netvliescellen die aan oxida­tieve stress werden blootgesteld, nam echter aanzienlijk toe in aan­wezigheid van vitamine C (kolom 3). Wanneer deze oogcellen, bij blootstelling aan oxidatie, werden beschermd door een combinatie van vitamine C en andere geselec­teerde micronutriënten (kolom 4), was het beschermende effect nog groter en overleefden bijna alle oogcellen.

Afb 2 (uit het patent): Een ander zeer schadelijk proces dat onze ogen aantast, zijn de metabolische veranderingen die optreden bij diabetes. Een van de meest voor­komende complicaties van deze aandoening is diabetische oog­ziekte (retinopathie) en zelfs blind­heid. Diabetes leidt uiteindelijk tot de vorming van Advanced Glyca­tion End Products (AGE’s), een soort “suikerkorst” om eiwitten, li­piden, DNA en andere bestandde­len van ons lichaam.

Afbeelding 2 toont de effecten van vitamine C alleen, en in combinatie met geselecteerde andere micro­voedingsstoffen, op de bescher­ming van netvlies­ en hoornvlies­cellen tegen schade door AGE­eiwitten, veroorzaakt door hoge suikerspiegels.

Onder bescherming door vitamine C nam de overleving van beide soorten cellen toe – maar alleen de combinatie van micronutriën­ ten was in staat om maximale effectiviteit te bereiken met onge­veer 90% overlevende oogcellen in aanwezigheid van gevaarlijke AGE’s.

Door Nobelprijswinnaar gesteund onderzoek maakt de weg vrij voor preventieve gezondheidszorg

De Dr. Rath Research organisatie is een internationale leider in wetenschappelijk onderzoek naar natuurlijke gezondheidszorg. Al in samenwerking met Nobelprijswinnaar Linus Pauling (†1994) bracht Dr. Matthias Rath baanbrekend werk uit over de rol van vitaminen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten. Onder leiding van Dr. Aleksandra Niedzwiecki is dit onderzoek verder uitgebreid naar de natuurlijke preventie van onder meer kanker, diabetes en infectieziekten. De wereldwijde erkenning via patenten onderstreept de wetenschappelijke waarde van dit werk en maakt effectieve, veilige en natuurlijke gezondheidsstrategieën toegankelijk voor mensen, zorgverleners en overheden wereldwijd.

“Wetenschappelijk onderbouwde natuurlijke gezondheid is de basis voor moderne preventieve gezondheidszorg. De tijd om het te bouwen is nu!” Dr. Matthias Rath

De betekenis van dit patent
Deze specifieke gezondheidstechnologie is

  • Erkend door een overheidsinstantie,
  • Nieuw en nog niet eerder bestaand,
  • Uniek en nergens anders verkrijgbaar,
  • Beschermd en niet na te maken.

Wat is het verschil met een patent op een farmaceutisch medicijn?

Farmaceutische investeringsbranche Natuurgeneeskundige gemeenschap
Marktdoelen Zaken doen in ziekte Preventie van ziekte
Doel van patenten Wettelijke middelen om investeringsrendement zeker te stellen Wetenschappelijke erkenning
Gevolgen voor uw gezondheid Bevestiging van het voortbestaan van ziekten als wereldmarkt Preventie en mogelijk uitroeien van ziekten
Gevolgen voor lan­delijke economieën Explosie van zorgkosten Minder ziekte = minder zorgkosten

Feit – Gezondheid is een kwestie van vertrouwen

Wetenschappelijke informatie in begrijpelijke taal

Optimaal zicht met micronutriënten